W Sekcja 4.1.1, wspominaliśmy, że wszystkie urządzenia i napędy w systemie tworzą jeden wielki system plików. Różne partycje dyskowe, CD-ROM'y i stacje dyskietek umieszczone są w tym samym drzewie katalogów. Aby jednak dodać je do systemu plików by mieć do nich dostęp należy użyć polecenia mount(1) (i umount(1) by je odłączyć).
Niektóre urządzenia są automatycznie montowane podczas bootowania systemu. Są one wymienione w pliku /etc/fstab. Jeżeli więc jakieś urządzenie ma być montowane przy starcie należy tam umieścić wpis. W innym przypadku trzeba będzie używać powyższych poleceń.
Przyjrzyjmy się przykładowemu plikowi /etc/fstab :
% cat /etc/fstab /dev/sda1 / ext2 defaults 1 1 /dev/sda2 /usr/local ext2 defaults 1 1 /dev/sda4 /home ext2 defaults 1 1 /dev/sdb1 swap swap defaults 0 0 /dev/sdb3 /export ext2 defaults 1 1 none /dev/pts devpts gid=5,mode=620 0 0 none /proc proc defaults 0 0 /dev/fd0 /mnt ext2 defaults 0 0 /dev/cdrom /mnt/cdrom iso9660 ro 0 0 |
Pierwsza kolumna to nazwa urządzenia. W powyższym przykładzie widać pięć partycji na dwóch dyskach SCSI, dwa specjalne systemy plików nie wymagające urządzenia, stację dyskietek i napęd CD-ROM. Druga kolumna punkty montażu. Musi to być nazwa katalogu (wyjątkiem jest partycja wymiany). Trzecia kolumna to typ systemu plików na urządzeniu. Dla partycji Linux'owych będzie to ext2 (second extended filesystem). W przypadku CD-ROM'ów iso9660, a partycji Windowsowych msdos lub vfat.
Czwarta kolumna to lista opcji które odnoszą się do zamontowanego systemu plików. Wartość defaults jest w większości przypadków wystarczająca. Jakkolwiek urządzenia tylko do odczytu powinny być oznaczone flagą ro(od read-only). Jest wiele innych opcji, których można użyć. Strony manuala dla fstab(5) dostarczą odpowiednich informacji na ten temat. Ostatnie dwie kolumny są wykorzystywane przez fsck i inne programy, które manipulują urządzeniami. Oczywiście polecamy strony manuala dla tego polecenia.
Plik fstab w większej części zostanie utworzony przez program setup podczas instalacji.
Dołączanie urządzeń do systemu plików jest łatwe. Wszystko co trzeba zrobić to użyć polecenia mount z kilkoma opcjami. Zadanie można uprościć dodając wpis w pliku /etc/fstab. Na przykład by zamontować CD-ROM, przy założeniu, że plik fstabwygląda jak w poprzednim podrozdziale należy wykonać:
% mount /cdrom |
Ponieważ w fstab istnieje wpis dla tego punktu montażu, mount wie jakich opcji należy użyć. Gdyby go nie było cała procedura wyglądałaby trochę inaczej:
% mount -t iso9660 -o ro /dev/cdrom /cdrom |
Powyższa linia zawiera te same informacje, które zawarte zostały w przykładowym pliku
fstab, dla przypomnienia zostaną one pokrótce wyjaśnione. Opcja
-t iso9660 to rodzaj systemu plików na montowanym urządzeniu.
-o ro informuje o trybie montowania (tylko do odczytu).
Trzecia opcja - /dev/cdrom to nazwa urządzenia a /cdrom to punkt montażu (katalog).
W Linuxie, przed wyjęciem dyskietki, płytki czy innego urządzenia(oczywiście zamontowanego) należy je najpierw odmontować. W tym celu należy posłużyć się komendą umount. Nie pytaj gdzie się podziało “n” - my tego nie wiemy :-). Jako argument należy użyć nazwy urządzenia bądź punktu montażu. Na przykład by odmontować CD-ROM z poprzedniego przykładu, poniższe dwa polecenia będą poprawne:
# umount /dev/cdrom # umount /cdrom |