Często przychodzi chwila, kiedy potrzebujesz pomocy z jakąś komendą, konfiguracją programu czy sprawieniem, żeby urządzenie zaczęło działać. Może chcesz poprostu lepiej zrozumieć daną komendę, albo zobaczyć jakie są inne opcje. Na szczęście jest kilka sposobów na uzyskanie pomocy. Kiedy instalujesz Slackware masz opcję instalacji paczek z serii "F" która zawiera FAQ i HOWTO. Programy również dostarczają pomocy o ich opcjach, plikach konfiguracyjnych i użytkowaniu.
Polecenie man (skrót od “manual”) jest tradycyjną formą dokumentacji online dla systemów Unix i Linux. Zawartość specjalnie sformatowanych plików “man pages” jest pisana dla wiekszości poleceń i rozprowadzana wraz z programem. Wykonując man jakaś-komenda wyświetli się strona manuala dla wybranego polecenia, w naszym przykładzie będzie to wymyślony program jakaś-komenda.
Jak można się domyślać, liczba stron manuala szybko wzrasta. W efekcie korzystanie z tej metody pomocy może stać się kłopotliwe i bardzo zawiłe nawet dla zaawansowanego użytkownika. Dlatego tez strony man pogrupowane są ponumerowane sekcje. System jest używany od dawna, wystarczająco długo by komendy i polecenia a nawet biblioteki programów odsyłały do własnych sekcji stron manuala.
Na przykład:
Można spotkać odwołanie do man(1). Numer informuje, że opis polecenia “man” jest w sekcji pierwszej (komendy użytkownika); można dokładnie określić “rejon poszukiwań” wybierając pożdaną sekcję “man”: mam 1 man. Określanie sekcji gdzie man powinien szukać jest przydatne gdy kilka rzeczy ma tę samą nazwę.
Tabela 2-1. Sekcje stron Man
| Sekcja | Zawartość |
|---|---|
| Sekcja 1 | komendy użytkownika (tylko wprowadzenie) |
| Sekcja 2 | wywołania systemowe |
| Sekcja 3 | wywołąnia bibliotek C |
| Sekcja 4 | urządzenia (np., hd, sd) |
| Sekcja 5 | formaty plików i protokoły (np., wtmp, /etc/passwd, nfs) |
| Sekcja6 | gry (tylko wprowadznie) |
| Sekcja 7 | konwencje, makro pakiety(macro packages, etc.) (np. nroff, ascii) |
| Sekcja 8 | administracja systemem (tylko wprowadzenie) |
Dodatkowe narzędzia wspomagające używanie polecenia man(1) to i . Ich zadaniem jest ułatwienie odszukania informacji w systemie man.
Polecenie whatis daje bardzo zwięzły opis poleceń systemowych; coś w stylu kieszonkowego słownika komend.
Przykład:
% whatis whatis whatis (1) - search the whatis database for complete words |
Komenda apropos używana jest do szukania stron man zawierających podane słowo. Jeśli szukasz dalszych informacji na temat powyższych poleceń, przeczytaj ich strony manuala.
Przykład:
% apropos wav cdda2wav (1) - a sampling utility that dumps CD audio data into wav sound files netwave_cs (4) - Xircom Creditcard Netwave device driver oggdec (1) - simple decoder, Ogg Vorbis file to PCM audio file (WAV or RAW) wavelan (4) - AT&T GIS WaveLAN ISA device driver wavelan_cs (4) - AT&T GIS WaveLAN PCMCIA device driver wvlan_cs (4) - Lucent WaveLAN/IEEE 802.11 device driver |
Jeśli szukasz dalszych informacji na temat powyższych komend, przeczytaj ich strony manuala.
Źródła większości paczek, które zostaną zbudowane dostarczane są ze swoistą dokumentacją: README, intsrukcjami użytkowania, plikami licencji itp. Każda dokumentacja dostarczona ze źródłami jest dołączana i instalowana w systemie w katalogu /usr/doc. Każdy program (zazwyczaj) instaluje własną dokumentacje według wzoru:
/usr/doc/$program-$version
Gdzie $program jest nazwą programu, o którym chcesz poczytać, a $version jest odpowiednią wersją paczki progamu zainstalowanego w systemie.
Na przykład, aby odczytac dokumentację dla komendy man(1) należy wejść do katalogu:
% cd /usr/doc/man-$version |
Jeżeli manual nie da odpowiedzi na pożądane pytania, /usr/doc to następne miejsce do którego powinno się zajrzeć.
Pliki te są dokładnie tym o czym mówi ich nazwa - dokumentami i przewodnikami opisującymi jak coś zrobić. Gdy została zainstalowana kolekcja HOWTO, będzie ona znajdować się w /usr/doc/Linux-HOWTOs Dokumenty mini-HOWTO zostaną umieszczone natomiast w /usr/doc/Linux-mini-HOWTOs.
W tej serii pakietów załączana jest również kolekcja FAQs, co jest akronimem od:
Doktumenty te są napisane w formie “pytań i odpowiedzi”. FAQs mogą być często bardzo przydatnym miejscem poszukiwań “szybkiego rozwiązania” problemu. Jeśli zdecydujesz się na instalację FAQ (podczas procesu intalacyjnego systemu), zostaną umieszczone w kataliogu /usr/doc/Linux-FAQs.
Warto się z nimi zapoznać szczególnie w przypadku, gdy nie do końca wiadomo jak coś zrobić. Zakres tematyki poruszany w tych dokumentach jest zaskakujący i godny uwagi. Naprawdę dobra rzecz :)